تأثیر تلفیق دو شیوه تدریس الگو محور و روایت گویی بر عملکرد اخلاقی حرفه ای دانشجویان مامایی

مقدمه: اجرای مراقبت های مامایی مبتنی بر اخلاق حرفه ای، منجر به افزایش شاخص رفاه و رضایت مندی مادران می شود. هدف از این مطالعه، بررسی و مقایسه تأثیر آموزش مضامین اخلاقی حرفه ای با استفاده از تلفیق دو تکنیک الگو محوری و روایت گویی بر پایه حکایات مادران بر عملکرد اخلاقی حرفه ای دانشجویان مامایی بود. روش ها: این مطالعه از نوع نیمه تجربی و به صورت قبل و بعد بود. در طول یک ترم کارآموزی بهداشت مادر و کودک تمامی 36 دانشجوی کارشناسی ناپیوسته مامایی دانشگاه علوم پزشکی قم به طور تصادفی ساده به دو گروه تجربی و شاهد تقسیم شدند. گروه شاهد مضامین اخلاق حرفه ای را تنها با روش الگو محوری و گروه تجربی با تلفیق دو روش روایت گویی بر پایه حکایات مادران و الگو محوری آموزش دیدند. میزان رعایت مضامین اخلاق حرفه ای نمونه های مورد پژوهش قبل و پس از مداخله با استفاده از یک برگه مشاهده محقق ساخته روا و پایا (با دامنه نمره صفر تا 27) ارزیابی گردید. داده ها توسط آزمون های آماری توصیفی و استنباطی t مستقل و t زوج تحلیل شد. نتایج: میانگین و انحراف معیار نمرات میزان رعایت اخلاق حرفه ای در گروه شاهد بعداز آموزش (39/1±85/16) نسبت به قبل از آن (42/1±34/12) به طور معناداری افزایش داشت (71/.=t، 001/0=p). افزایش نمره بعد از آموزش در گروه تجربی (39/2±85/20) نیز نسبت به قبل از آموزش (89/1±96/11) معنادار بود (82/.=t، 001/0=p). همچنین یافته ها تفاوت آماری معناداری را بین میانگین نمرات گروه تجربی نسبت به گروه شاهد پس از آموزش نشان داد(000/0=p و 8/0=t). نتیجه گیری: هرچند هر دو شیوه در ارتقای میزان رعایت اخلاق حرفه ای مؤثر بودند اما آموزش تلفیقی (روایت گویی به همراه الگومحوری ) نسبت به شیوه الگو محوری در ارتقای میزان رعایت مضامین اخلاق حرفه ای دانشجویان مامایی در بالین اثربخش تر بود. لذا توصیه میشود مربیان بالینی ار این روش تلفیقی برای آموزش مضامین اخلاق حرفه ای دانشجویان استفاده نمایند.